Waar gaat vakantie eigenlijk over?

Yes, vakantietijd! Maar waar gaat vakantie eigenlijk over voor jou? Wat betekent het voor je? En is dat anders, nu in coronatijd, dan daarvoor?

Mijn kinderen noemden de tijd van thuis lessen volgen in de afgelopen maanden ook wel eens ‘coronavakantie’. Iedereen zal dat wisselend hebben beleefd. Voor veel mensen was het werk meer en intenser, maar voor velen ook minder, frustrerend, eenzaam en verwarrend.

Schrik

In eerste instantie was het voor mij vooral de schrik. Letterlijk al mijn werk werd verzet naar ‘een later moment’. En wanneer is dat? Een later moment?
Vervolgens ging ik in de actiestand: wat ik live doe, kan ik ook omzetten in online activiteiten. Ik werd er echt blij van om met het online gedeelte aan de slag te gaan. Het gaf me een enorme boost aan energie. Om me vervolgens totaal neerslachtig te voelen. Wat bleek? De meeste klanten zaten helemaal niet te wachten op mijn geweldige online oplossingen. Die wilden mij liever ‘live’ in de ruimte aan de slag zien gaan. Daar had je ‘m weer: ‘op een later moment.’

Ineens was het zonneklaar: mijn werk werd een stuk minder. En toen ik dat eenmaal inzag, trad er berusting op. Ik erkende letterlijk het gevoel ‘dit is wat het is’. En daar moest ik het mee doen. Vanuit die berusting werd het ineens weer plezierig om te bekijken hoe ik deze fase dan zo zinvol en leuk mogelijk kon invullen. Daardoor ontstond er ook weer ruimte om het fascinerende en interessante aan deze coronatijd te gaan zien.

Ik ben bijvoorbeeld het boek ‘De Pest’ van Albert Camus gaan lezen. Ik werd getroffen door de gelijkenissen met nu. Het boek beschrijft hoe mensen destijds reageerden op zo’n plotselinge crisis die de pest natuurlijk was. En wat de impact ervan op hun leven was. Er is in dat opzicht in feite niets veranderd.

Interessant is ook als je kijkt naar hoe mensen met deze coronacrisis omgaan: iedereen doet dat op zijn eigen manier. Misschien herken je het wel, dat je daar soms maar moeizaam een gesprek over kunt voeren. Het wordt al snel fel.

Angst, genieten of allebei

Ik zag mensen in angst, die zichzelf volkomen isoleerden. Sommigen zag ik wegkwijnen. Ik zag pubers in zichzelf keren, steeds minder bereid tot en in staat tot sociaal contact. Ik zag anderen juist weer mega in de versnelling- en innovatiemodus schieten, terwijl ze riepen dat alles fantastisch was. Soms tegen beter weten in. Ouderen en alleenstaanden worstelden met eenzaamheid. Tegelijkertijd zag ik net zo goed ook mensen genieten van het rustige leven.

Genieten? Ja. Want het is fijn als je ineens meer tijd met je eigen gezin kunt doorbrengen. Een verademing als je niet langer wordt geleefd door je agenda. Je hoefde niet meer al die sociale en culturele events af te rennen. Stiekem was dat best even lekker. Wat lastig blijft is dat er ook intens verdriet en pijn ontstond. Zeker als er mensen om je heen ziek zijn, of zelfs overlijden, al dan niet door corona. Als je geliefden lijden en je er niet bij mag zijn. Als je geen fysiek contact mag hebben, terwijl je juist zó graag een knuffel wilt geven. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Niet weten

We zijn nu een aantal maanden verder. Er mag alweer meer, maar toch zitten we nog steeds in een periode van ‘niet weten’. Dat maakt dat iedereen iets anders doet en iets anders beleeft. En ook dat geeft soms wrijving, maar ook vrijheid en plezier. Afstand bewaren is soms ver te zoeken. Borrels en feestjes starten langzaam weer op. En ook daarin vind je weer gemakkelijk verschillen: de een vindt het heerlijk, de ander vindt het doodeng en weer een ander vond de rust eigenlijk wel prima en laat het nog even zo.

En dan hebben we natuurlijk nog de speculaties. Die zijn overal. Over ofwel een volgende pandemie, ofwel over een tweede golf die eraan zit te komen, ofwel dat we allemaal overdrijven en dat het allang allemaal voorbij is. Al die mening maken het gevaar voor nóg meer polarisatie almaar groter, want er zijn vele meningen en die zijn ook nogal verdeeld.

Wat is vakantie voor jou?

Voor veel mensen breekt nu de vakantie aan. Yes! Of niet? In ieder geval zien we in die beleving ook duidelijke verschillen ontstaan. De een vertrekt rustig met het vliegtuig naar het buitenland. Terwijl de ander lekker thuisblijft of helemaal geen vakantie opneemt. Dat kan uit angst zijn, of omdat ze er geen behoefte aan hebben om risico’s te nemen dit jaar. Weer anderen gaan dit jaar lekker veilig en rustig op vakantie in Nederland.

Ik hoor zelf bij deze laatste categorie. Heerlijk erop uit in eigen land. Nu ik eenmaal aan het idee gewend ben, vind ik het ook wel leuk en interessant. Ik kijk er enorm naar uit. Want hoe je deze afgelopen tijd ook beleefd hebt, het was een intensieve tijd en absoluut anders dan anders. Voor mij wel in ieder geval.

Vakantie gaat voor mij over met elkaar zijn, niets moeten, weg van huis zijn, andere omgevingen leren kennen (en vóór corona zou ik ook andere culturen hebben gezegd :-)). Vakantie is toch de tijd van heerlijk genieten en vooral van de tijd kunnen nemen voor wandelen, lezen, lekker eten en goeie gesprekken. Waar gaat vakantie voor jou over?